Een van de huisregels van ons nieuwe huivestingsconcept is dat we werken volgens 'cleandesk'. Als iemand zijn tijdelijke bureau verlaat, moet hij of zij dat helemaal clean opleveren, zodat een volgende meteen aan de slag kan. Over het algemeen gaat dat goed. Iedereen houdt zich aan zijn cleandesk-plicht. Waarschijnlijk, omdat een opgeruimd bureau sowieso prettig is. "Een opgeruimd bureau is een opgeruimd hoofd", zeg ik altijd maar.
Tot mijn grote verbijstering kleefde er vanmorgen echter een beduimeld briefje op de desk die clean had moeten zijn en waarachter ik plaatsnaam. Het briefje bevatte de volgende tekst: 'patat, roomboter, mayo, gevulde koeken, paprikachips (light), shoarmereepjes, toetje.' Volgens de huisregels moeten we elkaar aanspreken op dit soort onzorgvuldig gedrag. Maar ja, hoe kom je erachter van wie dit naamloze boodschappenlijstje is? Mijn verdenking ging vanmorgen nog uit naar iemand boven de 95 kilo. Want met slechts één light-product tegenover zes dikmakers is het onmiskenbaar dat we hier met een dirty-desk-zwaargewicht te maken hebben. De hele dag heb ik dus mijn ogen en mijn neus de kost gegeven. Maar iemand in de categorie 95+ die naar knoflook stinkt (shoarmereepjes) of er ongezond uitziet (er staat geen groente op de lijst) ben ik niet tegen het lijf gelopen. Naar aanleiding van mijn onderzoek kan ik derhalve het volgende concluderen: waterschappers zien er gezond uit en stinken niet naar knoflook. Het briefje is waarschijnlijk van een werkster.
PS Het staat een ieder vrij de onderzoeksresultaten te weerleggen.